Oriëntatieweek
Door: Renu
Blijf op de hoogte en volg Renate
17 Juli 2014 | Nepal, Kathmandu
Namaste!
Ondertussen alweer donderdag, de tijd vliegt! Het begint ook echt te wennen hier, de groep vrijwilligers is leuk en de dagen zijn zo gevuld dat je niet eens tijd hebt om alles in Nederland te missen.
Ik zal gewoon verdergaan waar ik gebleven was! Dinsdag hebben we dus de Nepalese kleding laten aanmeten, we kwamen in een winkeltje vol met stoffen in alle kleuren, hier kon je een stof kopen (als je tenminste kon kiezen..) waarna je bij een naaiwinkeltje om de hoek jezelf kon laten opmeten om de kleding te laten maken.
In de avond was het weer dhal bat tijd.. Er was ons al verteld dat we echt moeten genieten van het eten dat we hier in deze week nog hebben.. Het word ook steeds duidelijker waarom, dinsdag kregen we gebakken aardappel'frietjes' bij de dhal bat (klinkt als een rare combinatie, maar was lekker!) en in de ochtend krijgen we yoghurt met gepofte rijst of cornflakes! Nog even genieten dus voor het straks écht 2x per dag dhal bat eten word..
Woensdagochtend werd de nepalese taalles vervolgd, er was nu al geen touw meer aan vast te knopen.. En dan leren wij het nog in 'normaal' alfabet! Woensdag middag zijn we naar de buddhnath stupa gegaan, dit was ook echt mooi om te zien, een enorm gebouw omringd met de bekende gebedsvlaggetjes. Hier waren ook erg veel souvenirs te koop, dus hier hebben we ook even rondgekeken. Toen we nog tijd over hadden zijn we naar een restaurantje gegaan, hier hebben we momo's geprobeerd, een nepalese snack. Het is een soort deeg gevuld met groente (maar er zijn ook andere vullingen). Ze zijn best pittig, en worden geserveerd met een nog pittiger dipsausje, maar erg lekker!
En misschien even het belangrijkste.. Ik ga in een ander ziekenhuis werken. Op 20 km afstand van Kathmandu, in het dorpje Pharping is nog een ziekenhuis, waar ik ook heen kon. Daar zou ik in een guest house komen, als ik in Kathmandu zou blijven zou ik bij Rajesh in huis blijven maar wel iedere dag 40 minuten moeten reizen door het drukke verkeer. Omdat Pharping waarschijnlijk een stuk minder chaotisch is, denk ik dat ik me daar prettiger voel, en helemaal voor 3 weken. Dan krijg ik dus wel 3 weken steeds hetzelfde te eten, maar eigenlijk vind ik het ook wel leuk om dat eens te ervaren. Onderweg naar de Stupa reden we ook door de straat waar het Stupa Community Hospital is, eerlijk gezegd was ik best blij dat ik daar niet meer zit. Het is daar niet normaal druk, en nu zie ik ook eens wat anders.
Gelukkig zal ik hoe dan ook nog genoeg zien! Vrijdag gaan we hiken door de bergen, en daarnaast hebben we met een klein groepje al besproken wat we in de weekenden willen plannen. (Raften, pokhara bezoeken, paragliden, nog een keer hiken maar een langere tocht, olifantensafari in Chitwan..)
Vandaag werd ik eindelijk eens op een normale tijd wakker, de afgelopen nachten werd ik ieder uur wakker van alle geluiden hier (honden, kippen, een haan, muggen..). Ik slaap op een kamer met Pauline en een Amerikaans meisje (Cassidy), waarmee ik volgende week naar hetzelfde ziekenhuis ga. We horen iedere keer enge geluiden, alsof er een beest tussen het plafond en het dak loopt.. We hopen iedere keer niet wakker te worden met een of andere rat in bed.
Vanochtend gingen we verder met nepalese taalles en daarna hebben we een nepalees gerecht leren koken, wat eindelijk eens niet uit rijst bestond! We hebben 'aluu dam puri' gemaakt, rotibrood met aardappelcurry, erg lekker.
Nu zijn we naar een lokale markt gestuurd in een propvolle bus, we hebben wat ingrediënten in het nepalees op een briefje gehad, en dat moesten we kopen. We waren hier echt een attractie, een paar kinderen wilden met mij op de foto, stonden ze giechelend te wachten tot ze ook op de foto konden, hilarisch xD.
Nu even rusten in een café en straks weer door! Ik typ mijn blogs nu voor een groot deel maar van tevoren, veel makkelijker uploaden als ik dan eindelijk even wifi heb!
Namaste!
Ondertussen alweer donderdag, de tijd vliegt! Het begint ook echt te wennen hier, de groep vrijwilligers is leuk en de dagen zijn zo gevuld dat je niet eens tijd hebt om alles in Nederland te missen.
Ik zal gewoon verdergaan waar ik gebleven was! Dinsdag hebben we dus de Nepalese kleding laten aanmeten, we kwamen in een winkeltje vol met stoffen in alle kleuren, hier kon je een stof kopen (als je tenminste kon kiezen..) waarna je bij een naaiwinkeltje om de hoek jezelf kon laten opmeten om de kleding te laten maken.
In de avond was het weer dhal bat tijd.. Er was ons al verteld dat we echt moeten genieten van het eten dat we hier in deze week nog hebben.. Het word ook steeds duidelijker waarom, dinsdag kregen we gebakken aardappel'frietjes' bij de dhal bat (klinkt als een rare combinatie, maar was lekker!) en in de ochtend krijgen we yoghurt met gepofte rijst of cornflakes! Nog even genieten dus voor het straks écht 2x per dag dhal bat eten word..
Woensdagochtend werd de nepalese taalles vervolgd, er was nu al geen touw meer aan vast te knopen.. En dan leren wij het nog in 'normaal' alfabet! Woensdag middag zijn we naar de buddhnath stupa gegaan, dit was ook echt mooi om te zien, een enorm gebouw omringd met de bekende gebedsvlaggetjes. Hier waren ook erg veel souvenirs te koop, dus hier hebben we ook even rondgekeken. Toen we nog tijd over hadden zijn we naar een restaurantje gegaan, hier hebben we momo's geprobeerd, een nepalese snack. Het is een soort deeg gevuld met groente (maar er zijn ook andere vullingen). Ze zijn best pittig, en worden geserveerd met een nog pittiger dipsausje, maar erg lekker!
En misschien even het belangrijkste.. Ik ga in een ander ziekenhuis werken. Op 20 km afstand van Kathmandu, in het dorpje Pharping is nog een ziekenhuis, waar ik ook heen kon. Daar zou ik in een guest house komen, als ik in Kathmandu zou blijven zou ik bij Rajesh in huis blijven maar wel iedere dag 40 minuten moeten reizen door het drukke verkeer. Omdat Pharping waarschijnlijk een stuk minder chaotisch is, denk ik dat ik me daar prettiger voel, en helemaal voor 3 weken. Dan krijg ik dus wel 3 weken steeds hetzelfde te eten, maar eigenlijk vind ik het ook wel leuk om dat eens te ervaren. Onderweg naar de Stupa reden we ook door de straat waar het Stupa Community Hospital is, eerlijk gezegd was ik best blij dat ik daar niet meer zit. Het is daar niet normaal druk, en nu zie ik ook eens wat anders.
Gelukkig zal ik hoe dan ook nog genoeg zien! Vrijdag gaan we hiken door de bergen, en daarnaast hebben we met een klein groepje al besproken wat we in de weekenden willen plannen. (Raften, pokhara bezoeken, paragliden, nog een keer hiken maar een langere tocht, olifantensafari in Chitwan..)
Vandaag werd ik eindelijk eens op een normale tijd wakker, de afgelopen nachten werd ik ieder uur wakker van alle geluiden hier (honden, kippen, een haan, muggen..). Ik slaap op een kamer met Pauline en een Amerikaans meisje (Cassidy), waarmee ik volgende week naar hetzelfde ziekenhuis ga. We horen iedere keer enge geluiden, alsof er een beest tussen het plafond en het dak loopt.. We hopen iedere keer niet wakker te worden met een of andere rat in bed.
Vanochtend gingen we verder met nepalese taalles en daarna hebben we een nepalees gerecht leren koken, wat eindelijk eens niet uit rijst bestond! We hebben 'aluu dam puri' gemaakt, rotibrood met aardappelcurry, erg lekker.
Nu zijn we naar een lokale markt gestuurd in een propvolle bus, we hebben wat ingrediënten in het nepalees op een briefje gehad, en dat moesten we kopen. We waren hier echt een attractie, een paar kinderen wilden met mij op de foto, stonden ze giechelend te wachten tot ze ook op de foto konden, hilarisch xD.
Nu even rusten in een café en straks weer door! Ik typ mijn blogs nu voor een groot deel maar van tevoren, veel makkelijker uploaden als ik dan eindelijk even wifi heb!
Namaste!
-
17 Juli 2014 - 13:14
Ada:
Top. Ervaringen zo te lezen!!!
Ik krijg gewoon weer zin om te gaan reizen!
Veel plezier nog verder en blijven schrijven!!
X Ada -
17 Juli 2014 - 14:43
Cynthia:
Klinkt nu al als een geweldige ervaring!
Heel inspirerend haha.
Geniet ervan! Ik kijk uit naar de rest van de verhalen!
Liefs -
17 Juli 2014 - 20:24
Colinda:
Hé wat leuk om je ervaringen te lezen.
Ik geniet er van en kijk weer uit naar het volgende verhaal.
Veel plezier!
Dikke knuffel, mama xx -
17 Juli 2014 - 22:45
DIana:
Mooi hoor al die verhalen fijn dat je het naar zin heb
En als je thuis bent wilik wel kookles an je
Veel plezier nog en geniet ervan
Groetjes Diana
-
19 Juli 2014 - 21:19
Carla:
Leuk om te lezen en wat een ervaringen al die eerste week! Ben benieuwd naar het vervolg...blijf genieten!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
