Het einde is in zicht..

Namaste!

Het is even geleden sinds de laatste update, maar ik leef nog! Het bijhouden van een blog blijkt aardig lastig als je bijna iedere avond zonder stroom, en de andere helft van de tijd zonder wifi zit! Daarom typ ik dit nu maar even op mijn telefoon (waarop ik totaal geen overzicht heb op mijn verhaal, zou zomaar kunnen dus dat ik er een onbegrijpelijk verhaal van brei)..

Morgen vlieg ik alweer naar huis, ik denk dat ik thuis opnieuw moet wennen aan altijd stroom hebben en een warme douche! Heb hier in totaal 2 keer een warme douche gehad, verder moest ik het maar doen met ijskoud water..

Vorige week heb ik de laatste dag van het vrijwilligerswerk gehad, het is zó snel gegaan! Ik heb hier vooral heel veel geleerd. Ik had graag wat meer bij willen dragen, maar dat blijkt ook best lastig. Het was al die tijd erg rustig in het ziekenhuis en daarom hadden ze eigenlijk al teveel verplegend personeel.. Ook al had ik niet heel erg het gevoel nuttig te zijn, het was wel een mooie ervaring om eens te zien hoe het er hier aan toe gaat. De een-na laatste dag heb ik denk ik het meest heftige gezien, tijdens het observeren van een inwendig onderzoek van een zwangere vrouw, werden we opeens getuige van een miskraam. Eigenlijk wisten we al wat het zou kunnen zijn, en toen de vrouw in huilen uitbarstte nadat de arts in het nepalees wat zei, wisten we het zeker.. Heel heftig om zoiets van zo dichtbij mee te maken!

Naast het vrijwilligerswerk hebben we ook veel uitstapjes gemaakt in de weekenden. Zo zijn we de eerste week op zaterdag gaan raften, nogal een wild boottochtje in het regenseizoen! Ik schrok me dood toen ik de stroming zag, en ook het formulier wat je in moest vullen (dat ze geen garantie geven dat je er heelhuids en levend vanaf komt, kortgezegd) stelde niet echt gerust! Uiteindelijk was het echt heel leuk om te doen en zijn we gewoon veilig en wel weer uitgestapt.

Het volgende avontuur kwam een week later in Chitwan. Hier hebben we olifanten gezien, hebben we een kanotocht gedaan tussen krokodillen en toen we dat overleefd hadden ook nog een wandeltocht waarbij we gewaarschuwd werden: 'Je kan een agressieve olifant tegenkomen, dan moet je heel hard rennen. Je kan ook een neushoorn tegenkomen, dan moeten we in een boom klimmen. En als we een beer tegenkomen, moeten we ze afschrikken door heel hard te schreeuwen..' Fijn. Geruststellend weer! Ik weet ook nog niet of ik het jammer moet vinden dat we niks gezien hebben! Verder hebben we hier nog op een olifant gezeten, en hebben we nog een jungletocht gedaan op een olifant.

Dit laatste weekend + extra dagen zijn we in Pokhara geweest. De tijd is hier echt omgevlogen, dit is echt een toeristisch plaatsje waar we hebben geshopt, gevaren op het meer met een kano, rondgereden werden door een chauffeur van het hotel (sightseeing), lekker bij restaurantjes gegeten, en bij een club/restaurantje geweest genaamd 'club Amsterdam'! En natuurlijk paragliden, wat echt heel gaaf was! Toen we naar boven reden met de Jeep vroeg ik me echt af waar ik aan begonnen was! Het idee om van een berg af te springen.. Uiteindelijk was het helemaal niet eng en echt heel leuk! Bijna alles is gefotografeerd en gefilmd, zo ook mijn landing die wat minder soepel ging xD

Omdat ik ook nu moet wachten op wifi, heb ik het maar even snel samengevat allemaal.. Alle ervaringen passen toch niet in één verhaal! Bedankt voor het lezen allemaal en tot snel weer terug in Nederland!